Henri van Eeghen was in Sierra Leone en zag met eigen ogen hoe ebola het land heeft platgelegd.

Lees bericht 1: het ziekenhuis is dicht.

“We gaan naar Aberdeen, dat is een buurt gelegen op een schiereiland in Freetown. Het is eigenlijk een goede buurt, met strand, cafe’s en restaurants, waar normaliter veel bezoekers zijn. Toeristen en werknemers van internationale bedrijven. In Aberdeen ligt ook een sloppenwijkje, aan de kust. De bewoners verblijven illegaal vlakbij het water, er ligt een hoop vuilnis. Hier zie je de armoede.

We zien de mevrouw achter het lint met en stok lege blikjes plat slaan, om maar wat inkomen te genereren. Vissers zijn het, dat ook. Achter de krotwoningen liggen kano’s. Zouden ze nog vissen? Ik weet het niet.

Zestien gezinnen zitten in quarantaine. Er is een sterfgeval geweest van een jongen. Het lijk bleef vier dagen liggen voordat het werd begraven. In totaal werd de zieke jongen gedurende 2 weken ziek thuis verpleegd en hij verbleef ook een dag in een ander huis.

Zestien gezinnen

Door contacten van de bewoners onderling moesten 16 gezinnen nu in afzondering. Dat betekent 21 dagen niet van je erf af. Een lint is om de huizen gespannen. Sommige mensen hadden  zes dagen lang amper te eten. Een familie klaagde over tien dagen geen eten.

Vrijwilligers namens Save the Children komen sinds kort bij de mensen achter de linten, vragen hen wat nodig is en geven informatie over ebola.

Trauma en onzekerheid

Als je koorts krijgt moet je 117 bellen, de hotline (call de hotline). Maar dan is er risico dat je na een dag mee moet naar een isolatie center. Veel familieleden hebben hun zieke familie leden niet meer teruggezien en weten niet wat er van hen is geworden. Of ze weten niet waar hun familielid is begraven. De administratie van de begrafenissen is een zootje.

Morgen gaan we met het Rode Kruis op stap, met een begrafenisteam. Of er morgen wel een begrafenis zal zijn, vraag ik. Geen enkele twijfel over, afgelopen week zijn er in Freetown honderd lijken opgehaald. Er zijn in het land dertig Rode Kruis begrafenisteams en 10 begrafenisteams van de overheid. Eind november moeten er vijftig teams bij, want de situatie verslechtert.”

Lees verder.