In Zuid-Soedan is hongersnood. RIK GOVERDE van Save the Children reist er heen en doet verslag van wat hij ziet.

 De weg van het zanderige vliegveld naar Kapoeta-Noord in Zuid-Soedan is gortdroog. We rijden door een zanderige rivierbedding waar het water in het regenseizoen gewoon stroomt. Maar het heeft al sinds mei nauwelijks geregend, zegt onze begeleider. “Mensen graven soms in de rivierbedding, op zoek naar water. Op de 18 kilometer tussen het vliegveld en Kapoeta-Noord is verder nauwelijks water te vinden.”

Weinig geweld

Kapoeta-Noord is een rustig deel van Zuid-Soedan; hier is niet veel geweld, bezweren de dorpelingen. Dat komt vooral doordat er maar één stam woont in dit gebied (de Toposa), waardoor onderlinge strijd niet veel voorkomt.

Toch lijdt ook deze regio onder het conflict dat in Zuid-Soedan heerst: door het gevaar op de weg kan  komt er maar weinig voedsel het gebied in.

Tel dat op bij de mislukte oogsten van het afgelopen jaar door de uitblijvende regens en je snapt waarom ook dit deel van het land getroffen wordt door honger.  En waarom de hulp zo hard nodig is.

Lege marktpleinen

Als je rondloopt op een van de marktpleintjes in de buurt, valt het meteen op: het is er leeg. Er is volk genoeg, daar ligt het niet aan; een paar honderd mensen zitten in groepen bij elkaar, onder wie veel kinderen. Maar de kleden en de kistjes op de grond zijn bijna leeg: lokale tabak, een paar flessen olie, letterlijk één rijtje uien en stapeltjes groene blaadjes. Dat is alles wat er wordt aangeboden.

Alleen nog bladeren en noten

De mensen eten de bladeren die op de kleedjes uitgestald liggen. Dat deden ze altijd al, maar dit jaar vormen de bladeren zo’n beetje het enige voedsel dat er is, samen met noten die ze met lange stokken uit de bomen slaan.

“Een jaar geleden lagen hier nog allerlei soorten groenten en fruit”, zegt de chief van het dorp. “Mensen kwamen hier naartoe om te handelen. Maar dat is voorbij. Nu hebben we alleen nog maar de bladeren en wat olie.”

Kinderen raken ondervoed

Wat voor effect dat op kinderen heeft, blijkt een dag later in een nabijgelegen kliniek. Daar zijn ruim 200 moeders en kinderen naartoe gekomen om de kinderen te laten onderzoeken en te laten vaccineren.

Loburo, moeder van twee kinderen, heeft er een uur voor moeten lopen. Maar dat is nog niets vergeleken bij de afstand die ze de dagen ervoor aflegde. “Ik ben vier dagen op zoek geweest naar melk voor mijn dochter van twee jaar oud”, zegt een van de vrouwen. “Maar ik heb het niet kunnen vinden.”

Ook haar dochtertje leeft daarom van bladeren en noten. ze is inmiddels zwaar ondervoed. Ze is niet de enige in de kliniek.

Lang niet alle kinderen in de kliniek zijn ondervoed. Nog niet. Maar het gaat overduidelijk de verkeerde kant op.

Daarom is hulp nodig: om een grote ramp te voorkomen.

De organisaties achter Giro555 zijn al in Zuid-Soedan en bieden daar levensreddende noodhulp. Dat kan alleen met voldoende geld. Red levens. Geef voor eten.