Vandaag zijn we op een school in één van de armste en zwaarst getroffen wijken van Freetown. Vier keer werden grote delen ervan in quarantaine geplaatst, omdat mensen besmet waren geraakt met ebola. Wekenlang konden mensen niet voorbij een lint, waren ze verplicht thuis te zitten. De angst en verlamming waarin ze toen leefden, is een periode waar de jonge vrouw Fatima liever niet meer aan wil denken.

Stilzitten is niks voor haar. Tijdens de ebola-ramp wilde ze iets doen. Samen met een groep vrienden meldde ze zich bij Save the Children als voorlichter. Na een training gingen ze van huis naar huis om mensen te vertellen hoe ze ebola konden voorkomen. “Aanvankelijk werden we met achterdocht begroet, maar mensen kenden ons. Al snel wonnen we vertrouwen en konden we hen helpen.“

Toen na 9 maanden de scholen eindelijk weer open gingen, waren het deze jonge voorlichters die de mensen vertelden dat het weer veilig was, en die ouders motiveerden kinderen weer naar school te sturen.

Het was een dramatische tijd, maar liet hen ook zien dat ze zelf het wapen waren om ebola te lijf te gaan. Door het juiste gedrag, de juiste handelingen, konden ze bijdragen aan de strijd tegen deze ziekte. “Nu we weten wat we kunnen bereiken, en dat gedragsverandering niet onmogelijk is, kunnen wij mensen makkelijker vertellen over hygiëne en waarom dat belangrijk is. Mensen hebben meer vertrouwen gekregen in elkaar, want iedereen was in die tijd van elkaar en elkaars veilige gedrag afhankelijk. Ze weten dat zij zelf, en zij samen de strijd tegen ebola hebben gewonnen.”

Het zijn hoopvolle resultaten, en ik ben benieuwd hoe deze gaan beklijven.

Credits: Simone Filippini, CEO Cordaid
Beeld: Arie Kiviet