Boerin Samjhana is een voorbeeld voor anderen in haar dorp
Samjhana Giri staat vol trots bij haar broeikassen waarin ze tomaten en chilipepers teelt en laat enthousiast haar oogst zien. “Ik ben op dit land geboren en getogen. Ik ben er trots op dat ik boerin ben en dat ik daarmee mijn geld verdien om mijn gezin te ondersteunen.”
Niet bij de pakken neerzitten
Samjhana is opgegroeid in een boerenfamilie op het platteland in het district Sindhupalchowk. Ook Samjhana is boerin geworden, maar heeft hiervoor wel een moeilijke weg moeten afleggen. Haar familie beschikte niet over moderne landbouwgereedschappen, en had onvoldoende kennis over nieuwe landbouwmethodes om de productie te verhogen. Samjhana had het daardoor zwaar: er was weinig inkomen en vaak kon Samjhana niet eens voor de meest basale levensbehoeften van haar gezin zorgen. Daarnaast had ze als alleenstaande moeder de zorg voor haar zoon. De zware aardbeving van april 2015, waarbij Samjhana haar huis en bezittingen kwijt raakte, heeft de kwetsbare situatie van Samjhana verslechterd. Hoewel ze enorm verdrietig en overweldigd was door de aardbeving, besloot ze niet bij de pakken neer te gaan zitten. Ze kreeg via CARE de mogelijkheid om nieuwe manieren van landbouw uit te proberen, waardoor ze weer voor een inkomen voor haar gezin kon zorgen. “Ik hoorde dat CARE trainingen aanbood voor het opzetten van kwekerijen, het bouwen van broeikassen met plastic zeilen, organische teeltmethoden en verbeterde gewasbescherming. Ik was erg blij dat ik de kans kreeg daar aan mee te doen.”
Voorbeeld voor dorpsgenoten
Samjhani is inmiddels een voorbeeld geworden voor haar dorpsbewoners. Ze past haar kennis met succes toe bij het kweken van tomaten en chilipepers in geïmproviseerde broeikassen. Door het bouwen van kasachtige structuren omhuld met plastic die dienen als cocons, is het voor boeren als Samjhana mogelijk geworden om ook groenten te verbouwen buiten het normale seizoen. Daarmee is de voedselvoorziening voor tientallen gezinnen het hele jaar door gegarandeerd. “Ik ben erg blij dat ik via deze nieuwe verbeterde methoden het beroep dat mijn ouders mij geleerd hebben, kan voortzetten.”
Samjhana’s heeft na de trainingen enorme vooruitgang geboekt. Ze is erin geslaagd de opgedane kennis toe te passen op haar dagelijkse werk, waardoor ze nu financieel zelfstandig is. Daarnaast heeft ze ook andere dorpelingen en familieleden kunnen helpen met deze nieuwe vaardigheden. Ze kan nu haar gezin volledig voeden met de opbrengsten van haar oogst. Daarnaast verkoopt ze de tomaat- en chilipeperoogst die over blijft. Daarmee heeft ze tot nu toe 30,000 Rupee verdiend (zo’n 270 euro). “Het verkopen van mijn gewassen wordt makkelijker gemaakt door een opslagschuur die is gebouwd met hulp van CARE.“ Ze neemt haar producten elke zondag mee naar deze verzamelschuur, waar ook andere lokale boeren hun oogst mee naar toe nemen. Zo wordt de verkoop van grote hoeveelheden tegelijk aan de lokale markt mogelijk gemaakt en krijgen de boeren een betere prijs voor hun producten. “Ik kan hiermee mijn zoon weer naar school laten gaan, en tegelijkertijd ook nog mijn moeder en zus financieel ondersteunen. Daar ben ik erg trots op.“
‘Ik durf weer over de toekomst na te denken’
Ze is ook trots op de hulp die ze kan bieden aan andere dorpelingen, met name aan alleenstaande moeders die in een vergelijkbare situatie zitten. Samjhana is bovendien voorzitter van de vrouwenafdeling van lokale boeren, die wekelijks bij elkaar komt. Ze traint haar groepsleden regelmatig in het toepassing van organische landbouwmethoden en manieren om je gewassen te verbeteren. “Mijn collega’s komen bij me om raad te vragen, en ik ben blij dat ik ze dan kan helpen door de informatie die ik van CARE heb gekregen.”
Samjhana vertelt ook over gesprekken die soms plaatsvinden tussen boeren bij de opslagschuur. “We lopen er samen heen om onze oogst te brengen en wisselen dan gaandeweg ervaringen uit over de manieren waarop we onze gewassen telen. Wat werkt wel en wat werkt niet? Zo leren we van elkaar en we geven elkaar tips.” Samjhana probeert haar boerencollega’s te motiveren om het goede voorbeeld te geven en om trots te zijn op hun beroep. “We moeten onze grond koesteren, want die heeft ons al zoveel gegeven. Dus laten we het beste ervan maken,” zegt ze tegen de vrouwen in haar boerengroep.
Samjhana durft alweer volop over haar toekomst na te denken. Daarin wil ze nog meer nieuwe technieken leren, waardoor ze haar gewassen kan verbeteren en haar gezin meer financiële zekerheid kan bieden. “Ik wil graag dat mensen mij herinneren als een boer die het goede voorbeeld gaf voor anderen. Ik droom ervan dat mijn gemeenschap op den duur helemaal zelfvoorzienend wordt, zodat ze hun eigen voedsel kunnen verbouwen en als er wat overblijft op de lokale markt kunnen verkopen. Ik zal alles in het werk stellen om deze droom te kunnen verwezenlijken.”