Bijna een jaar nadat de verwoestende tyfoon Haiyan over de Filipijnen trok, bezoekt actrice Cystine Carreon het gebied. Zij wil met eigen ogen zien wat er met het geld gebeurt, dat mensen in Nederland overmaakten aan Giro555.

Lees hier haar ervaringen. De foto’s zijn van Sigrid Spinnox.

Dag 4 van het blog van Cystine
Dag 3 van het blog van Cystine
Dag 2 van het blog van Cystine
Dag 1 van het blog van Cystine

Kinderen zijn altijd al kwetsbaar, maar na een ramp als tyfoon Haiyan zijn ze helemaal het kwetsbaarst. Met deze zin begint Anna van Unicef ons gesprek. Die komt binnen….
We staan in een kliniek die door Unicef wordt ondersteund. Om mij heen zie ik kleine hummeltjes en ik weet meteen wat ze bedoelt. Ze vertelt over de situatie van kinderen in de eerste periode na de ramp. De eerste prioriteit van de volwassenen bestond uit het opruimen van de puinhopen en ervoor zorgen dat huizen en scholen weer bewoonbaar waren. Logisch natuurlijk, maar kinderen dreigen dan tussen wal en schip te komen. Want als er onvoldoende voedsel is voor het gezin, dan raken de kinderen als eerste ondervoed. Als er geen toiletten zijn en de hygiëne is slecht, dan kunnen kinderen uitdrogen door diarree. Als wegen onbegaanbaar zijn en klinieken verwoest, dan komen baby’s onder gevaarlijke omstandigheden ter wereld.

Unicef zorgde in de eerste fase van de hulpverlening direct voor medische zorg, schoon drinkwater en verbetering van de hygiënische omstandigheden. En dat is letterlijk van levensbelang.

Tot vandaag zorgt Unicef ervoor dat kinderen de zorg krijgen die zij nodig hebben. Zo bezocht ik een vaccinatieprogramma, waar kinderen onder de vijf jaar worden ingeënt. Hiermee ondersteunt de organisatie de lokale overheid, die onvoldoende middelen heeft om in alle noden te voorzien.

En ik bezocht een water, sanitatie en hygiëne programma. In het dorp werd de waterpomp hersteld en ontvingen de bewoners nieuwe toiletten. Het klinkt misschien heel basaal, maar schoon drinkwater en hygiënisch voorzieningen liggen aan de basis van het bestaan. Het is mooi om te zien dat een heel dorp gebruik kan maken van hele basale hulp die zo hard nodig was en is.

Als we wegrijden zie ik een groepje kinderen spelen. Ja, kinderen zijn het kwetsbaarst maar ook veerkrachtig. Zolang ze maar de basisvoorzieningen hebben om zich weer veilig te voelen en gezond te blijven.