In het meest zuidelijke deel van Ethiopië, waar het leven een strijd is om te overleven, zien de ouderen af van hun recht op voedsel om ervoor te zorgen dat het beetje dat er is naar de kinderen gaat.

Ouderen geven hun voedsel aan de jongeren
Een oudere man, Huka Wako Harralo, is altijd gezond geweest maar ziet nu geel, uitgemergeld en stervende van de honger. Zijn organen houden er langzaam aan mee op. De traditie dicteert dat als voedsel schaars is, de ouderen stoppen met eten. “Dit betekent dat veel ouderen al overleden zijn en de rest op sterven na dood is”, vertelt de expert van een ACT Alliance partner van ICCO & Kerk in Actie. Hij ontmoette Harralo op zijn reis in het gebied om uit te vinden hoeveel mensen daar dringend voedsel en water nodig hebben.

Laatste verhongerende koe
Harralo heeft vaker droogte meegemaakt, maar nog nooit zo zwaar als deze. Toen het leven hem nog toelachte, was hij de trotse eigenaar van 40 koeien. Maar nu ligt de laatste koe van de familie te verhongeren. Harralo laat de koe met rust om haar vredig te laten sterven. Alle andere koeien in het dorp zijn al dood. Circa 200.000 koeien zijn alleen al in deze regio omgekomen van honger en dorst. Harralo heft nog twee geiten, twee kalfjes en een ezel over. Dorpelingen proberen hun vee te redden door hen droog gras te geven dat normaal voor de daken van de hutten wordt gebruikt. Sommige dieren zijn verkocht om geld te hebben voor eten.

Te weinig borstvoeding voor baby’s
Ook de allerkleinsten worden zwaar getroffen. Moeders hebben te weinig borstvoeding of het is van een te lage kwaliteit om hen te voeden. “Wanneer baby’s te weinig voeding krijgen, groeien hun hersenen niet goed. Hun IQ zal naar verwachting 15 tot 20 procent lager zijn dan normaal. Daarom proberen we extra voedzame voeding te geven voor de kleinste baby’s en de vrouwen die borstvoeding geven of zwanger zijn.”

Het dorp heeft tot nu toe slechts minimale hoeveelheden voedsel van de overheid gekregen, zeker niet genoeg om hun nood te verminderen. “Er zijn 45.000 mensen in dit gebied, allemaal hebben ze heel hard behoefte aan hulp en ze krijgen niets”, vertelt Bjerrum.