Het is een moeilijke beslissing, maar uiteindelijk hakt de 21-jarige hoogzwangere Hawa Issak de knoop door: ze moet weg. In een maand tijd legt ze 420 kilometer af vanuit Zuid-Somalië naar Kenia.

Door de droogte in haar regio Gedo in het zuiden van Somalië heeft Hawa geen inkomsten meer. Het leven is bovendien al zwaar genoeg sinds ze zwanger is en verlaten door haar man. Ze sluit zich aan bij zes gezinnen die naar Kenia trekken in de hoop op hulp. Hun reis duurt bijna een maand, 28 dagen. De stof en de extreme hitte maken de tocht van 420 kilometer tot een hel, vooral voor Hawa. Het eindpunt is Dadaab, het vluchtelingenkamp vlak over de grens in Kenia. Voor Hawa is het tevens een nieuw begin. Kort na haar aankomst in Dadaab brengt ze een jongetje ter wereld. “Hij heet Ibrahim,” zegt ze trots. “Nu zijn we veilig. Voorlopig.”

Overvolle vluchtelingenkampen
Bij Dadaab liggen drie vluchtelingenkampen met de namen Ifo, Hagadera en Dagahaley. Ze vormen al meer dan twintig jaar een toevluchtsoord voor Somalische vluchtelingen. De kampen waren oorspronkelijk bedoeld voor maximaal 90.000 bewoners, maar momenteel wonen er bijna 400.000 mensen. De vluchtelingenkampen tellen, op de hoofdstad Nairobi en havenstad Mombasa na, de meeste inwoners van Kenia.

De vluchtelingen bestaan vooral uit vrouwen en kinderen, aldus Elhadj As, regionaal directeur van UNICEF voor Oost- en zuidelijk Afrika. “Deze mensen hebben zeer veel moeten doorstaan om hier te komen en hun conditie is heel slecht. Zij zijn degenen die het zwaarst te lijden hebben onder de problemen die de huidige crisis in de Hoorn van Afrika veroorzaken.”
Meer dan tien miljoen mensen in de Hoorn van Afrika hebben dringend hulp nodig. Onder hen zijn ruim twee miljoen kinderen onder de vijf jaar die ondervoed zijn. Bijna 500.000 van hen zijn zo ernstig ondervoed dat zij het zonder behandeling niet zullen redden.