Hoe ebola zijn sporen achter laat in West-Afrikaanse gemeenschappen
Ebola verscheurt complete families. Verwoest letterlijk hele gemeenschappen in Liberia, Sierra Leone en Guinee.
Zo werd een dorp in Liberia is zo geteisterd door de ziekte dat geen enkel kind meer een moeder had. UNICEF schat dat maar liefst 10.000 kinderen minstens een ouder verloren aan Ebola in Guinee, Sierra Leone en Liberia.
Quarantaines en reisverboden legden het openbare leven en de lokale handel volledig stil. Veel gemeenschappen worstelen nog altijd om te herstellen van de verwoesting die de Ebola-epidemie achterlaat.
Het verhaal van één dorp: Komende Luyama
Zoals bijvoorbeeld het Sierra Leonese dorp Komende Luyama, een gemeenschap op zo’n 20 kilometer afstand van Kenema. Ebola dook hier eind september 2014 op, toen een kennis van een lokale familie naar het dorp werd gebracht omdat hij last van buikpijn had. Leden van de gemeenschap die de vrouw kwamen bezoeken tijdens haar ziekbed werden besmet, als ook haar familie, die haar lichaam waste na haar dood. Zo verspreidde de ziekte zich door het dorp. In totaal kregen 42 mensen hier ebola, waarvan 13 van hen de ziekte overleefden.
Het hele dorp werd voor drie maanden in quarantaine gezet, tot aan het begin van deze maand, 21 dagen na het laatst bekende geval van Ebola. Gedurende de quarantaine tijd, kon niemand zijn huis verlaten en kon niemand het dorp in of uit.
De grootste noden momenteel in deze gemeenschap zijn voedsel, kleding, medicijnen en landbouwwerktuigen.
Binta Bah (35 jaar) uit Komende Lyuama vertelt:
“Toen Ebola in ons dorp arriveerde voelde ik me slecht. Ebola bracht veel leed, veel mensen overleden, en we hadden tegenslagen in onze agrarische activiteiten. Het was eng, vooral omdat we werden geïsoleerd en ik niet naar iedereen toe kon.
Ik kwam in contact met een andere Ebola patiënt die ik bezocht voordat de quarantaineperiode was begonnen. Het is de gewoonte hier om mensen te bezoeken wanneer ze ziek zijn. Ik hielp de patiënt om zich aan te kleden. De dag erna kreeg ik koorts en werd misselijk. Kort daarna werd ik naar een overheidsziekenhuis gestuurd om daar te worden verwezen naar het Rode Kruis Ebola behandelcentrum in Kenema. Ik bracht hier drie weken door, maar kan me niet herinneren wat er is gebeurd door de extreem hoge koorts die ik had.
“Ik kan me niet herinneren wat er is gebeurd door de extreem hoge koorts die ik had.”
Slechts twee dagen nadat ik terug kwam, begonnen twee van mijn dochters tekenen van Ebola te vertonen. Mijn baby overleed kort daarna en Doris bracht 12 dagen door in het behandelcentrum. Toen ik terugkwam bleek ook dat ook mijn man was overleden, hoewel het niet vaststaat dat hij Ebola had.
Mijn gezondheid is nu beter, maar ik heb nog wel last van pijn in mijn gewrichten. Ik heb zes personen te onderhouden en heb problemen mijn leefomstandigheden op orde te krijgen, omdat al mijn bezittingen werden verbrand.”
Nieuwsoverzicht