Hulpverlening met Giro555-geld in Hoorn van Afrika uitgelicht
In de zomer van 2011 bracht de Giro555-actie ‘Honger in de Hoorn van Afrika!’ 25 miljoen euro op. De negen hulporganisaties die deelnamen aan de actie boden met deze opbrengst een jaar lang hulp in Somalië, Kenia en Ethiopië. In december 2012 laten de organisaties met een eindrapportage het Nederlandse publiek weten wat er met de giften is bereikt. Actievoorzitter Verweij bedankt daarin alle gevers: “Ondanks de zomervakantie was de actieopbrengst overweldigend, hartelijk dank voor uw steun!”
De hulpverlening was niet eenvoudig: de politieke situatie en conflicten in delen van Somalië en de onveiligheid rond vluchtelingenkampen in Kenia zorgden voor tegenslagen en vertragingen. Desondanks hebben de SHO-deelnemers veel effectiever hulp kunnen bieden aan de meest kwetsbare mensen. Ook nu de actieopbrengst is besteed, blijven de SHO-deelnemers actief in de Hoorn van Afrika. Want hoewel de vooruitzichten voorzichtig positief zijn sinds er regens zijn gevallen, hebben nog altijd miljoenen mensen onvoldoende voedsel ter beschikking.
Uitgelicht: 3 successen
Niet langer die lange weg afleggen naar één van de weinige nog niet drooggevallen waterbronnen, maar water vlakbij! World Vision legde in Ethiopië drinkwatervoorzieningen aan, waar vooral vrouwen, kinderen en ouderen van profiteren. Vrouwen hoeven niet langer ver te lopen. Kinderen worden minder snel ziek nu ze schoon water drinken en kunnen vaker naar school. Ouderen halen zelf water en zijn niet langer afhankelijk van familie of buren. Lees meer op pag. 15 van de eindrapportage.
Ismail is drie jaar oud als zijn ouders de droogte en het geweld in Zuid-Somalië ontvluchten. Als zijn ouders met hem in de hoofdstad Mogadishu aankomen, is Ismails lijf helemaal opgezet en begint zijn huid los te laten, tekenen van zeer ernstige ondervoeding. Dankzij Unicef krijgt hij de juiste behandeling en voeding. “Ismail is nu weer springlevend”, aldus zijn vader. Lees meer op pag. 24 van de eindrapportage.
Save the Children zorgde in Ethiopië onder meer voor speciale voeding voor ondervoede kinderen en zwangere vrouwen, en voor toegang tot basisgezondheidszorg. Moeders kregen training over het voorkomen van ondervoeding in tijden van droogte. De 1-jarige Abdi-Fata raakte ondervoed toen door de droogte veel vee van zijn ouders stierf. Er was geen inkomen meer. Dankzij speciale voeding en de training die zijn moeder kreeg is hij weer aangesterkt. Lees meer op pag. 42 van de eindrapportage.
Uitgelicht: 3 verhalen uit het veld
Tijdens de droogte wordt al het vee van meneer Ali uit Kenia gestolen! Zijn dorpsgenoten zien zijn wanhoop en vragen Cordaid Mensen in Nood te helpen. “Ik kreeg 25 geiten van Cordaid en 5 van mijn dorpsgenoten. Nu heb ik mijn bron van inkomsten en mijn eigenwaarde terug.” Lees meer op pag. 32 van de eindrapportage.
Foto: Diederik Veerman, Museon
De 24-jarige Somalische Gadiudey vluchtte naar de hoofdstad Mogadishu en woont daar in een kamp. Als haar dochtertje van nog geen jaar ziek wordt, is ze heel blij met de kliniek van Stichting Vluchteling in het kamp. “De kliniek is vlakbij en de zorg is gratis. Vroeger, als mijn kind ziek was, moest ik thuis blijven en afwachten. Een behandeling kon ik niet betalen. Nu is mijn dochtertje geholpen.” Lees meer op pag. 34 van de eindrapportage.
Mohamed is acht maanden oud en woont met zijn oma in een kamp in Mogadishu. Niemand weet waar zijn ouders zijn. Als Mohamed ondervoed raakt, durft zijn oma niet naar de kliniek, bang dat ze de rekening niet kan betalen. Pas wanneer ze ontdekt dat de medische noodhulp die Oxfam Novib er biedt gratis is, neemt ze Mohamed mee. Gelukkig maar, inmiddels is Mohamed weer helemaal aangesterkt. Lees meer op pag. 11 van de eindrapportage.
Uitgelicht: 3 dilemma’s
Veel mensen in acute nood en te weinig middelen om te helpen, wat doe je dan? Tear en de lokale partnerorganisaties waarmee Tear in Ethiopië werkt, selecteerden samen met de slachtoffers zelf, wie hulp het hardst nodig had. Om boven aan de lijst te komen van kwetsbare groepen, deden sommige mensen of ze bijvoorbeeld een lichte handicap hadden. Dit zette hulpverleners voor lastige keuzes en beslissingen. Lees meer op pag. 13 van de eindrapportage.
ICCO & Kerk in Actie streefde de internationale richtlijn na om per persoon 15 liter water beschikbaar te stellen als drinkwater, om te wassen en voor persoonlijke hygiëne. In Zuid-Ethiopië kon ICCO & Kerk in Actie echter niet meer dan 4 liter water per persoon uitdelen, omdat meer water eenvoudigweg niet beschikbaar was. Lees meer op pag. 14 van de eindrapportage.
Het Internationale Comité van het Rode Kruis, partner van het Nederlandse Rode Kruis, behoorde lang tot de weinige organisaties die toestemming en voldoende logistieke capaciteit hadden om substantiële noodhulp te kunnen verlenen in de door Al Shabaab gecontroleerde gebieden in Somalië. In januari 2012 legde Al Shabaab ook het Internationale Comité van het Rode Kruis restricties op. Via de Somalische Rode Halve Maan kon het Rode Kruis toch noodhulp en medische zorg blijven bieden. Ook konden sommige voedseltransporten worden omgeleid. De coördinatie van deze activiteiten vond plaats vanuit Kenia. Lees meer op pag. 26 van de eindrapportage.
Meer informatie over de hulp die is geboden vindt u op de website van de volgende SHO-deelnemers:
Nieuwsoverzicht
