Hulpverlening verloopt nog frustrerend traag

De hulpverlening voor slachtoffers in de Filipijnen is in volle gang, maar verloopt in sommige gebieden frustrerend moeizaam.

“We zijn voedsel aan het uitdelen en er zijn medische posten ingericht, maar het is nog lang niet genoeg. We willen helpen, dat is ons vak, dat is onze missie, en het is heel frustrerend als dat niet lukt”, vertelt Evert van Bodegom, noodhulpdeskundige van ICCO en Kerk in Actie namens Giro555.

De belangrijkste reden dat hulp mensen nog niet bereikt, is de grote verwoesting in het gebied. Communicatie met sommige gebieden is nog niet mogelijk, wegen zijn versperd met omgevallen bomen, ingestorte gebouwen en autowrakken. Er zijn geen gebouwen om goederen vanuit te distribueren. Er zijn geen benzinestations om auto’s te laten rijden. In veel gebieden is geen elektriciteit. Daarnaast is het slechte weer een grote belemmering. Ook zijn lokale hulpverleners soms zelf slachtoffer en daarom niet direct in staat het werk op te pakken.

Een ander groot probleem is de shock en frustratie van de slachtoffers. Er zijn berichten over hulpteams en distributiecentra die worden overvallen. Van Bodegom: “Mensen zijn in paniek. Ze hebben pijn, verdriet en honger. We moeten distributiecentra inrichten om spullen op een goede manier bij de mensen te krijgen. Dat is waar we nu mee bezig zijn. We doen er alles aan om de huidige barrières te verminderen en de mensen zo snel mogelijk te geven waar ze behoefte aan hebben.”

Save the Children

Fred Rietkerk, noodhulpcoördinator bij World Vision: “We kunnen niet verwachten dat de hulpverlening makkelijk gaat. Er is een verwoestende storm over het land geraasd, met desastreuze gevolgen. Er zijn grote uitdagingen, maar dit is onze expertise. Vanuit Nederland doen we alles wat we kunnen en ook onze collega’s ter plaatse werken zo hard mogelijk om zo snel mogelijk alle mensen die hulp nodig hebben te bereiken.”

“Lokale organisaties en kerken zijn natuurlijk wel al volop hulp aan het verlenen,” zegt Van Bodegom. “Zo wordt er samengewerkt met lokale organisaties om toch goederen te kunnen distribueren en slachtoffers op te vangen. Deelnemers van de SHO hebben tientallen jaren ervaring op het gebied van noodhulp en zijn in staat om met creatieve oplossingen te komen. Ondertussen wordt er gewerkt aan verbetering van de hulp, maar het kost tijd.”