Zes dagen na de aardbeving in Nepal zijn steeds meer mensen de wanhoop nabij. “Duizenden mensen slapen buiten op straat of in geïmproviseerde tentenkampen”, vertelt Karin Hulshof van UNICEF. “De leefomstandigheden in Nepal zijn extreem moeilijk.”

De aardbeving heeft een van de armste landen ter wereld in het hart geraakt. Het historische centrum van Kathmandu ligt in puin. Ook in de dorpen om de hoofdstad heen is de situatie nauwelijks te overzien. Tussen de puinhopen proberen tienduizenden mensen te overleven. UNICEF zet alles op alles om hulpgoederen te verspreiden. Omdat het aardbevingsrisico al lange tijd bekend was in Nepal, stond een loods vol hulpgoederen klaar voor als er een ramp zou gebeuren. Dat maakt dat er nu snel gereageerd kan worden. “Er is inmiddels een grote behoefte aan schoon drinkwater”, vertelt Karin Hulshof, regiodirecteur van UNICEF in Azië en verantwoordelijk voor de noodhulp aan de slachtoffers van de aardbeving. “De waterverstrekking in Nepal is altijd gebrekkig geweest, maar nu is het systeem helemaal vastgelopen. Met 25 trucks verspreiden we water over de stad.” Ook voeding en tenten worden onder de bevolking verspreid.

Dreigende uitbraak van ziekten

Door gebrek aan water en hygiëne in het rampgebied liggen ziekten op de loer. “Na een ramp zijn mensen erg kwetsbaar”, legt Karin uit. “Ziektes als mazelen kunnen zich snel verspreiden, met veel doden tot gevolg. Daarom delen we hygiënekits met bijvoorbeeld zeep uit aan de mensen. Op korte termijn zullen we duizenden mensen vaccineren tegen mazelen. Als in een rampsituatie als deze een besmettelijke ziekte de kop opsteekt, kan de impact enorm zijn.” Veel ziekenhuizen en klinieken zijn vernield – juist nu slachtoffers veel medische zorg nodig hebben.  UNICEF heeft 16 ziekenhuistenten opgezet en uitgerust met medisch materiaal,  zodat de eerste medische zorg verleend kan worden. Lokaal personeel zorgt voor de gewonden.

Naschokken

Terwijl het land nog natrilt, komt de hulpverlening op gang. “Er wonen zelfs gezinnen in het UNICEF-kantoor”, vertelt Karin. “Ook bij mij thuis vang ik mensen op. De nood is zo hoog, dat doe je gewoon. In sommige gebieden staat nog maar de helft van de bebouwing overeind. Ik ben erg onder de indruk van de solidariteit van de Nepalezen”, vertelt Hulshof. “Ondanks dat er een tekort is aan alles, delen mensen hun voedsel en water met hen die nog minder hebben. Dat is erg mooi om te zien.”