Mijnheer Ahmadi woont in het dorp Lembasada (Sulawesi, Indonesie) en verdiende altijd als visser de kost voor zijn vrouw en drie kinderen. Na de aardbeving eind september 2018 werd alles anders. Zijn huis raakte zwaar beschadigd en zijn boot was onbruikbaar geworden. Mijnheer Ahmadi kon niet langer voor zijn gezin zorgen. Totdat er voedselhulp kwam, leefde het gezin op bananen. Via CARE, een van de hulporganisaties achter Giro555, kreeg meneer Ahmadi een nieuwe motor voor zijn boot. Daarmee kon hij zijn boot herstellen en weer gaan vissen. Ook kreeg hij een ondernemerstraining waarin hij leerde hoe hij vis langer kan bewaren en beter kan verkopen. Meneer Ahmadi is heel blij dat weer hij zijn gezin weer kan onderhouden.

Aima (39 jaar), moeder en naaister in het dorp Langaleso, raakte bij de aardbeving al haar naaigerei en apparatuur kwijt. Via Oxfam, een van de organisaties achter Giro555, kreeg zij samen met andere naaisters in haar dorp training, coaching en startkapitaal om (opnieuw) een onderneming op te zetten. Aima begon met het maken van tassen, maar vanwege de corona-pandemie maakt ze nu ook katoenen mondmaskers. “Er is momenteel veel vraag naar mondmaskers. Dankzij de hulp van Oxfam draaien onze naaibedrijven weer en blijven we optimistisch”, vertelt Aima. Ook Aima en haar collega-naaisters kregen een training over verkoop en de bedrijfsontwikkeling van hun naaiatelier. 

Dankzij de Giro555-actie voor Sulawesi konden meer dan 10.000 mensen met een training ondersteund worden om weer in hun eigen levensonderhoud te voorzien, bijvoorbeeld door een eigen onderneming op te zetten. Door te investeren in kleine en middelgrote ondernemingen als die van mijnheer Ahmadi en van Aima worden niet alleen een duurzame inkomstenbronnen gecreëerd, maar wordt ook de (lokale) economie gestimuleerd.