Een nieuw rapport van de Verenigde Naties (VN) laat grote verschillen zien in de strijd tegen ebola in West-Afrika. Op het platteland van Sierra Leone blijft het aantal ebola-besmettingen stijgen. In grote steden van Liberia gaat de behandeling en bestrijding van ebola grotendeels volgens de planning van de VN.

Een infographic van UNMEER over de situatie in Sierra Leone van 18 november (publicatiedatum: 25 november)

Op 1 oktober 2014 stelde de VN-missie tegen ebola (UNMEER) het zogenaamde ‘70:70:60 doel’. Binnen 60 dagen zou 70 procent van de ebola-patiënten behandeld moeten worden en 70 procent van de begrafenissen veilig moeten gebeuren. Nu blijkt dat dit doel in veel plaatsen in het rampgebied niet gehaald zal worden. Dat zei de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) op 25 november in een persconferentie.

Vooral in Sierra Leone zijn nog veel dorpen niet bereikt. Volgens Anthony Banbury, de speciale vertegenwoordiger van VN-missie tegen ebola, is internationale hulp daar harder nodig dan ooit. Ook de voorlichting blijft tekort schieten. In Guinee zijn deze week gezondheidsmedewerkers bedreigd door families van ebola-slachtoffers. Door gebrek aan voorlichting is er weinig vertrouwen in de gezondheidszorg.

Een ander belangrijk onderdeel van de ebola-bestrijding is het identificeren van contacten van ebola-patiënten. De ervaring van Nigeria en Senegal heeft de gezondheidszorg geleerd dat deze identificatie kan leiden tot het terugdringen en uiteindelijk het stoppen van de ebola-verspreiding. Volgens de WHO verloopt dit proces in Mali inmiddels voorspoedig, naar schatting wordt daar 99 procent van de contacten geïdentificeerd.

In gebieden waar internationale hulporganisaties actief zijn, zoals de stedelijke gebieden van Liberia, lijkt de ebola epidemie af te nemen. Door tekort aan geld, middelen en mankracht zijn er echter nog grote gebieden waar de hulp nog niet toereikend is.