Zijn naam is wel heel toepasselijk, Jesus Letran, schilder en maker van religieuze beeldjes. Alle materialen staan voor zijn huisje, zwarte jerrycans met water en kalk en natuurlijk zijn schilderspullen. Dat huisje is nog geen week oud, een klein eenkamer appartementjes van bijna 10m2. Zijn vrouw ligt op bed, z’n twee kinderen spelen voor de deur en Jesus schildert.

De beeldjes zijn eigen fabricaat, gemaakt van fyber plaster. Zijn opdrachtgevers zijn een aantal katholieke congregaties, dit beeldje van Jezus gaat naar de Daughers of the Symbols. Hij kon er voor de ramp goed van rondkomen. En sinds de ramp is hij vooral onderhouden door hulporganisaties en de gemeente van Tacloban. Voor orkaan Haiyan woonde hij centraal in de  stad, direct aan het water, in de landstrook waar de armsten wonen, de zogenaamde squatters. Arme lui die min of meer illegaal grond bewonen en worden gedoogd door de eigenaar, zolang deze dat uitkomt. De strook land die langs de kust van eilanden Leyte en Samar de meeste slachtoffers heeft opgeleverd. De uitzonderlijke rijzing van het zeewater – opgestuwd door harde wind – spoelde in de vroege ochtend van 8 november 2013 zijn huisje op palen weg.

Nieuwe huisvesting

Nadien woonde hij in een door een hulporganisatie gebouwde tent, op het terrein van het Astrodome, een bekend rond gebouw in Tacloban aan zee, vol restaurantjes en winkels. Het lijkt op de bebouwing op de Scheveningse Pier. Maar het terrein rondom is weer bijna leeg, Jesus kreeg woonruimte met 260 families in een zogenaamde bunkhouse, een splinternieuwe woningblok opgedeeld in kleine kamertjes met gemeenschappelijke keuken- en toiletvoorzieningen. Overheidshuisvesting bedoeld voor tijdelijke bewoning. Niet helemaal onomstreden, aldus hulpverleners, eerdere ervaringen met bunkhouses op het eiland Mindanao waren niet onverdeeld positief. De woonruimtes zijn erg klein met 3×3 m2 en mensen verbleven er te lang. Maar goed, zolang deze opvang van tijdelijke aard is, zeg voor bijvoorbeeld 6 maanden, is het te overzien.

Bouwverbod 40 meter zone

Binnen 40 meter vanaf de kust  geldt een algeheel bouwverbod, zo heeft de Filipijnse overheid besloten. Het is er simpelweg te gevaarlijk. Overal staan verbodsborden. Maar wie de kust afrijdt, ziet niet anders dan door bewoners herbouwde huisjes op plaatsen waar in de vroege ochtend van 8 november jl. niets meer heel was.

Ook hierover is discussie. “Een algemeen bouwverbod binnen 40 meter langs de gehele kust, zoals nu de bedoeling lijkt gaat te ver” , aldus een hulpverlener die anoniem wenst te blijven. Zijn organisatie heeft herbouwplannen op Samar en hij wil zijn project niet door de regelgeving gedwarsboomd zien. “Er bestaat al een wettelijk bouwverbod binnen 40 meter, maar dat is ter bescherming van mangrove bossen en andere kwetsbare kustlijn. Met een bouwverbod voor de hele kust, wordt geen rekening gehouden met plaatselijke omstandigheden”.

Het is de vraag of de 40 meter no build zone strikt zal worden gehandhaafd. Voorlopig staat de kust van Tacloban stad weer bijna vol met illegale woningen van squatters. En ook in de kustdorpen is weer driftig getimmerd. Op de vraag aan Jesus of hij ooit weer aan de kust zal wonen, haalt hij de schouders op “ Ik heb geen idee” , zegt hij en schildert verder.