Kinderen betalen de hoogste prijs in het conflict in het Midden-Oosten
12 oktober 2024Het dagelijks leven van mensen in het Midden-Oosten is compleet verwoest. Vooral kinderen ervaren de gevolgen. Zainab (9) en haar zusje Nour (6) moesten vluchten voor het geweld. Ook de 3-jarige Ahmad raakte gewond aan zijn been en Eleen (8) verblijft op een plek zonder elektriciteit en verwarming.
“Ik wou dat het allemaal voorbij was en we terug naar huis konden gaan. Ik mis mijn oma heel erg. Zij is achtergebleven in ons dorp”, vertelt de 8-jarige Eleen. Samen met haar ouders, broertjes en zusjes, sloeg ze op de vlucht uit het zuiden van Libanon. Nu woont ze in een oude school die als opvanglocatie dient. De omstandigheden in de opvang zijn slecht. Er is geen verwarming, weinig te doen, geen elektriciteit en amper plek om je te wassen.
Plan International is ter plaatse in de opvanglocatie waar Eleen tijdelijk woont. Om de situatie iets draaglijker te maken, deelt de hulporganisatie hulppakketten uit met matrassen, kussens, dekens en zeep. Ook worden voorlichtingssessies georganiseerd om seksuele uitbuiting en misbruik tegen te gaan in de overvolle opvanglocaties in Libanon.
Links: De 8-jarige Eleen maakt een tekening bij een opvanglocatie in een school / Plan International
Rechts: Scholen worden nu als opvanglocaties gebruikt / Plan International
Extreme paniek
Eleen is niet het enige kind in Libanon dat de gevolgen ervaart van het geweld. Ook Zainab (9) en haar zusje Nour (6) sloegen op de vlucht met hun ouders. Vader Fouad vertelt hierover: ‘’Toen er een bom achter ons neerkwam, viel ik met mijn dochter op de grond. Stof bedekte ons volledig. Er was extreme paniek. We waren bang”, vertelt Fouad. Zainab en haar familie vluchtten halsoverkop naar Beiroet, waar ze eerst met de hele familie drie nachten in hun auto sliepen. Maar ook daar zijn ze niet veilig en escaleert het geweld snel. Zainab: “Toen we in Beiroet aankwamen was er meteen een luchtaanval”. De familie reist door naar Rahbeh, Akkar.
“Er was niemand die niet huilde of schreeuwde.”
Hier kunnen ze terecht in een school, die nu tijdelijk als opvanglocatie dient en waar World Vision hulp biedt. De familie krijgt een klaslokaal toegewezen en ze ontvangen water, voedsel, kleding, matrassen en kleedjes. “We voelen ons heel welkom en ze zorgen voor alles wat we nodig hebben”, vertelt vader Fouad. “Maar voor de kinderen is deze situatie ellende. We willen terug naar ons huis en dorp. Ik wil dat ze weer naar school kunnen.”
Zainab vertelt: “We doen hier niet veel. Ik mis mijn huis, ik mis het om gewoon naar buiten te gaan en te zitten.” Het enige waar de kinderen mee kunnen spelen is een voetbal.

Zaineb (9, links) en Nour (6, rechts) vertellen over hun leven in een school in Libanon – World Vision
Ahmed de held
In de Gazastrook is het leed voor kinderen onbeschrijfelijk groot. Ahmad (3) uit Gaza houdt net als Zainab van voetballen. Maar dit kan nu niet meer. Op 23 oktober 2023 werd zijn huis verwoest door een bombardement terwijl hij sliep. Het kleine jongetje raakte gewond aan zijn been. Er was onvoldoende specialistische zorg en daardoor moest door complicaties zijn voet geamputeerd worden. Ahmad is in shock door de gebeurtenis en kan op dit moment niet meer goed met zijn familie praten.Om hem op te vrolijken is zijn familie bij hem in het ziekenhuis dat door UNICEF wordt gesteund. Ze schrijven ‘Ahmed de held’ op zijn been.

Ahmad (3) uit Gaza ligt op de schoot van zijn moeder – UNICEF
Geven
Wil jij kinderen zoals Eleen, Zainab, Nour en Ahmad helpen? Geef dan op Giro555 voor de slachtoffers in het Midden-Oosten.