Bericht uit Sierra Leone: geen verkeer, geen brood, geen school

Henri van Eeghen was in Sierra Leone en zag met eigen ogen hoe ebola het land heeft platgelegd.

Lees bericht 2: in quarantaine
Lees bericht 1: het ziekenhuis is dicht

“In de ochtend bezoeken we Lorissa Canillas. Zij werkt voor een consultancy organisatie in Sierra Leone die advies geeft aan microfinance instellingen. We spreken op haar kantoor met Celia en Archibalt van Salone Microfinance Trust, een partnerorganisatie van Cordaid. Zij vertellen over hoe de economie wordt geraakt door de ebola outbreak.

De crisis begon in het oosten, in district Kailahun, gevolgd door Kenema. Daar lijkt het aantal besmettingen iets minder te worden, met dank aan de hulpmaatregelen. Maar nu zijn er steeds meer besmettingen in het noorden (Bombali) en in het westen (Freetown en district Port Loko). Die toename in het noorden en westen is explosief.

Brood

Privé voertuigen mogen rijden in het land en buiten Freetown. Maar alles wat commercieel is niet. Dat betekent dat minibusjes en vrachtwagens met handelswaar en voedsel niet mogen rijden, tenzij de chauffeur een speciale pas heeft. Deze beperkingen hebben enorm effect op de voedselvoorziening, op de mobiliteit en op het vermogen van mensen en bedrijven om te werken.

In de rij voor eten.

Spullen op de markt en in winkels worden steeds duurder en de inflatie is gigantisch. Banken hebben geen US dollars meer, internationale bedrijven zijn weg.

We bezoeken een bakkerij die een microkrediet lening heeft. De vraag naar brood, naar voedsel is enorm. Tegelijkertijd is de aanvoer van meel ingezakt en kan aan de vraag niet worden voldaan.

Sociale impact

Er zijn geen voetbalwedstrijden meer in Sierra Leone, er mag niet meer gezamenlijk in bars naar voetbal worden gekeken. Er zijn geen bijeenkomsten meer, alles is verboden door de overheid.

Via 41 radio stations verzorgt Unicef een lesprogramma voor de kinderen in lager en middelbaar onderwijs. Wij luisteren mee met een uitzending over rekenen voor zes tot zevenjarige kindjes. Scholen zijn al sinds eind juni dicht. Dus voor einde schooljaar en tot heden nog steeds. Dat veroorzaakt lethargie en verveling. Ouders weten niet wat te doen en als het zo doorgaat is straks een heel schooljaar verloren.

Lerares mevrouw Fatima Koroma: Deze crisis wordt alleen maar erger, de sociale impact is enorm en in de oorlog was het nog beter dan nu, toen wist je wie de vijand was, nu niet.