Ebola isoleert: “Ik mag mijn vriendinnen niet meer zien”

 “Ik wil dat het ebola-virus gestopt wordt. Het beïnvloedt school, mijn sociale activiteiten, ik kan nergens meer heen en het houdt mij weg van mijn vrienden. Van onze ouders mogen we niet meer naar elkaar toe, uit angst voor besmetting.”

Zainab, 12 jaar, Sierra Leone. Copyright: Sahr Ngauja, World Vision

Het zijn de woorden van Zainab uit Sierra Leone. Ze is twaalf jaar. De gemotiveerde Zainab is voorzitter van de kidsclub van World Vision in haar dorp en organiseerde daar allerlei activiteiten voor de kinderen. Kennisoverdracht is één van de belangrijkste activiteiten van World Vision en samen met de lokale bevolking werkte World Vision aan duurzame ontwikkeling. Maar daar steekt ebola een stokje voor en naast school, moest Zainab ook stoppen met de kidsclub.

Zainab, die woont bij haar moeder Finda en oma Nancy, vertelt over haar angst: “Ik ben bang dat kinderen straks niet meer naar school komen. En dat ze nu uitgehuwelijkt worden door hun ouders of zwanger worden.”

‘Blijf uit de buurt’
De angst voor ebola blijft onverminderd groot. Mensen zijn bang, durven niet meer bij elkaar in de buurt te komen. Dat geldt soms zelfs voor familieleden onder één dak. Zainab grapt dat haar moeder ook maar afstand van haar moet houden. Ooit hoopt Zaiab advocaat te worden, maar voorlopig blijft dat slechts bij een droom. Voor nu zijn de schoolgebouwen stil, luiden de klokken niet meer en is het geluid van spelende kinderen verdwenen.

Zainab: “Ik bid elke dag dat ebola gestopt wordt en ik mijn leven weer op kan pakken.”